In juni 2018, toen de weeskinderen schoolvakantie hadden, zijn we weer 2 weken in Tanzania geweest. Wat waren we blij om elkaar weer te zien.
In de periode dat we daar verbleven was er niet direct vraag naar schooluniformen. Omdat de stroom toen nogal eens uitviel, diende er iets nieuws bedacht te worden om ook onder deze omstandigheid ook productief te zijn en dat er tevens continuïteit in de kennisoverdracht plaats zou vinden.
Van een kennis in Almelo ontvingen we een heleboel verschillende kleuren tricotstoffen voor Afrika. Ella heeft in Nederland zelf ook stoffen ingekocht, die bedrukt zijn met "safari-prints". De tricotstof en de safari-prints, brachten haar op het idee daar sjaals van te maken. Zij liet de kinderen zelf een combinatie van de verschillende stoffen bij elkaar kiezen. Daarvan werd dan de benodigde stof afgeknipt en aan elkaar geregen in de tijd dat er geen stroom voor handen was. Zodra er weer stroom ter beschikking kwam, werden deze "aan elkaar geregen stoffen" in elkaar genaaid en van een label voorzien met de tekst: "BabuBibi Tanzania".
Verder werd er een kaartje aan bevestigd met de vermelding:
"Handmade by the girls and boys of the St.Joseph Orphanage-house Arusha Tanzania".
Sjaals maken is geen enkel probleem meer voor hen. Sjaals voor zowel dames als heren, meisjes en jongens. Het is de bedoeling deze sjaals te verkopen aan toeristen, die Tanzania bezoeken en aan mensen in Nederland, die ze mooi vinden en ons willen steunen.
Bij de deur van het naai-atelier stonden altijd kinderen te kijken, nieuwsgierig naar hetgeen er binnen plaats vond. We hebben hen gevraagd of zij het leuk zouden vinden om een tekening op papieren zakjes te maken. En dat wilden ze wel. Met kleurkrijtjes zorgden ze op deze manier voor prachtig verpakkingsmateriaal.
Monica, de kleuterleidster die verbonden is aan de school, die naast het weeshuis staat heeft zich, naast Neema en Christian, ook als leerling-coupeuse aangemeld.
Ook zagen we regelmatig oudere weeskinderen langskomen om iets te laten repareren of bijvoorbeeld een knoop aan te laten naaien. Je kan wel zeggen dat de animo voor dit soort zaken steeds groter word.
Gelukkig hebben we in Arusha een goede naai- & lockmachine reparateur gevonden. Zonder zo'n vakman kom je nergens. Door hem zijn we op het spoor gekomen van een winkel, waar een degelijke nieuwe lock-machine gekocht kon worden. In december a.s. schaffen we er nog één aan, plus een nieuwe naaimachine.
Tjipke heeft een verbeterde versie van het kledingrek gemaakt, de vorige is bezweken onder het gewicht van de gemaakte kleding.
Aan de kniptafel en de opbergkast, die beide nog geschuurd dienden te worden, is de laatse hand gelegd. Verder heeft hij met behulp van een fietsreparatie-setje (rood doosje van Samsom) de oudere kinderen aanschouwelijk onderwijs gegeven in het repareren van een fietsband. Op het basketbalveld dat naast het naai-atelier ligt, konden de kinderen heerlijk knutselen met het resthout, dat overgebleven was van de kast en de kniptafel. Er werd volop gezaagd, geschroefd en getimmerd. Doordat we van een belangstellende man een compleet schaakspel meekregen voor het weeshuis, heeft Tjipke enkele weeskinderen de beginselen van het schaakspel bijgebracht.
